Իմաստուն ծեր բուն Старая мудрая сова

Իմաստուն ծեր բուն

Կար չկար մի ծեր բու, որը ապրում էր կաղնու ծառի վրա:Ամեն օր նա ներկա էր գտնվում լավ և վատ դեպքերի:Երեկ նա տեսավ մի տղայի, որը օգնում էր մի ծերունու` տանելու ծանր զամբյուղը:Այսօր նա տեսավ մի աղջկա, որը բղավում էր իր մայրիկի վրա: Ինչքան շատ նա տեսնում էր, այնքան քիչ նա խոսում էր:Քանի որ նա քիչ էր խոսում, նա քիչ էլ լսում էր:Նա լսում էր մարդկանց, որոնք պատմում էին շատ պատմվածքներ:Նա լսեց մի կնոջ, որը պատմում էր, թե ինչպես է մի փիղ ցատկել ճաղավանդակի վրայով:Նա լսել էր մի մարդու, ով  պատմում էր, թե նա երբևէ  սխալ չի գործել: Բայց ծեր բուն օրեցօր ավելի ու ավելի իմաստուն էր դառնում:

Առակի ասածը նա է, որ պետք է քիչ խոսել և շատ լսել,որպիսի դառանալ իմաստուն:

Старая мудрая сова

На дубе жыла сатарая сова.

Каждый день она была сведетельем  разныех дел.

Вчера она увидела одново мальчика, каторый помагал старика  нести тяжелые корзинки.

Сегодня она увидела одну девочку, которая кричала на маму.

Сколько много она увидела, столько мало она молчала.

Поскольку сова меньше говорила, поэтому она меньше слушала

Она слышала людей, которые  рассказывали много историй.

Она послушала одну женщину, которая рассказывала, как один слон прыгнул через клетку.

Она  слышала  одного мужчину, который рассказывал,что никогда не сделал ошибок.

Но старая сова  день за днем становилось еще мудрее.

Пословица говорит о том, что нужно мало говорить и много слушать, чтобы стать мудрее.

The princess and the dragon

Once upon a time there was a king and queen who lived in a golden castle with their beautiful daughter. One night an ugly ogre captured the beautiful princess and locked her up in his tall, dark tower. “Help me!” “Roar!” The king and queen were very sad. They promised to give a bag of gold to the knight that rescued the princess. “Please save our princess!” “We’ll save the princess!” All the knights in the land wanted to rescue the princess. They rode to the tower as fast as they could. “Help me!” “Roar!” The ugly ogre roared with anger when he saw the knights. His roar was so scary that they rode away as fast as they could. One day a friendly dragon was flying over the ogre’s tower when he heard the princess cry for help. “Help me!” The dragon flew down to the tower, took a big fiery breath and blew the ogre far away over the mountains and into the ocean. “Come with me princess, don’t be scared!” “Thank you for saving me.” “My pleasure, princess.” The dragon rescued the princess from the tower and gently put her on his strong back. They flew high in the sky. They flew over the tower and the castle, over the mountains and caves, and out towards the deep blue ocean. “Whee! I can fly!”

Թարգմանություն

Արքայադուստրը և վիշապը

Մի ժամանակ կային թագավոր և թագուհի, ովքեր ապրում էին մի ոսկեգույն ամրոցում, իրենց գեղեցիկ արքայադստեր հետ:Մի գիշեր տգեղ մարդակեր հսկան գերի վերցրեց գեղեցիկ արքայադուստերը և տարավ դեպի իր բարձր աշարակ, և փակեց գեղեցիկ արքայադստերը:

-Օգնի՛ր ինձ,- բղավեց արքայադուստրը:

Թագավորն ու թագուհին շատ տխուր էին: Նրանք խոստացան տալ մի տոպրակ ոսկի  ասպետին , որպիսի նա  փրկի Արքայադստերը:

-Խնդրու՛մ եմ, փրկի՛ր արքայադստերը:

-Մենք պետք՛ է փրկենք արքայադստե՛րը:

Բոլոր ասպետները երկրում ուզում էին փրկել արքայադստերը: Նրանք բարձրանում էին աշտարակը, այնքան արագ, որքան նրանք կարող էին:

Օգնիր ինձ

Բղավեց արքայադուստրը

Չար մարդակեր հսկան շատ բարկացավ, երբ տեսավ թե ասպետները ինչքան արագ և տանջանքով են բարձրանում:

Նա այքան բարձր էր բղավում, որ ասպետները ավելի ոը ավելի արագ էին փոձում բարձրանալ:

Մի օր ընկերասեր վիշապը թռչում էր մարդակեր հսկաի աշտարակի մոտակայքում, երբ նա լսեց արքայադստեր ճիչը օգնության համար:

-Օգնի՛ր ինձ,- բղավեց արքայադուստրը:

Վիշապը մի լավ կրակով շունչ հավաքեց և այդ ուժով թռցրեց հսկային դեպի լեռներ,  դեպի օվկիանոս:

-Եկեք՛ ինձ հետ  արքայադուստր, մի վախեցեք ինձանից:

-Շնորհակալություն ինձ փրկելու համար:

-Խնդրեմ, մեծ հաճույքով:

Վիշապը փրկեց արքայադստերը աշտարակից և նրբորեն դրեց իր մեջքին:

Նրանք թռան բարձր երկնքով:

Նրանք թռան աշտարակի և ամրոցի վրայով, լեռներով, քարայրներով, և թռնելով դուրս եկան

մուգ կապույտ օվկիանոսի վրա: