Երրորդ օրը նույնպես պետք է անցկացնեինք իրենց հետ: Այդ օրը ճամփորդության գնացինք Խոր Վիրապ, և ոչ միայն, մեզ սպասվում էր բուռն օր: Ավտոբուսի մեջ շատ շփվեցինք: Եվ ժամանակն այնքան արագ անցավ, որ անգամ չնկատեցինք էլ, թե ինչպես հասանք: Այնպես ուրախ էինք, կարծես մենք էլ նրանց պես առաջին անգամ եկած լինեինք Խոր Վիրապ: Շատ գեղեցիկ էր ամեն ինչ, շուրջբոլորը կանաչ, ծաղկած և թարմ… Մի խոսքով՝ նրանք էլ էին հիացած: Դե… մի փոքր պատմեցինք Խոր Վիրապի պատմության, Գրիգոր Լուսավորչի մասին և շարժվեցինք առաջ: Բարձրացանք և միանգամից ցանկացանք իջնել փոսը: Անձամբ ես` 3 անգամ եղել էի ներքևում, բայց քանի որ նրանք առաջին անգամ էին այնտեղ և այնքան պատմեցինք, որ իրենց էլ էր արդեն շատ հետաքրքիր: Բոլորս համոզեցինք ընկեր Ստելային և ընկեր Տաթևին, որ ինջնենք: Բոլորս էլ վախեցանք, բայց հաղթահարեցինք և ահա արդեն այնտեղ էինք: Երեխաները շատ ավելի ուրիշ և գունեղ պատկերացում ունեին, բայց երբ տեսան այդ դաժան պայմանները, զարմացան: Լուսանկարվեցինք և բարձրացանք, հետո մյուս փոսը իջանք: Երբ հասկացանք, որ անձրև է սկսվում, վազեցինք մեքենա և ընկանք հետ ճանապարհ: Ճաշելու ժամն էր, և, երբ արդեն հասել էինք Երևան, մեզ դիմավորեցին ընկեր Գոհարն ու պարոն Իսպիրյանը`իր որդիների հետ, որոնք, ի դեպ, մեր դասարանցիներն են: Ճաշելու էինք ռեստորանում, որտեղ մի լավ շփվեցինք, խոսում էինք տարբեր թեմաներից և ամեն ինչից: Արդեն լավ ընկերացել էինք, և պարզվեց՝ կան հետաքրքրություններ, որոնք ընդհանուր էին, և մինչ ուտելիքը մատուցելը`անգամ հարցազրույցներ հասցրինք ունենալ: Կերանք համեղ պիցցան և աղցանները ու դուրս եկանք դեպի ռադիոտուն: Ասեմ, որ իսկապես շատ հետաքրքիր էր, քանի որ տեսանք իսկական պրոֆեսիոնալ ստուդիա, որտեղից էլ լսում ենք բոլոր ռադիոեթերները: Մեր հյուրերը ձայնագրվեցին, իսկ մենք նայում և լսում էինք, ապա պարոն Իսպիրյանը մեզ հետ շրջայց կատարեց ռադիոտան սենյակներով, տեսանք այն սարքը, որի միջոցով թվայնացվում են հին երգերը, և անգամ հասանք այն դռանը, որը ջարդել էին հեղափոխության ընթացքում: Մի խոսքով այնքան հավես էր: Ռադոտնից հետո մեր ընկերներն այցելեցին նաև Պանթեոն, իսկ ես վերադարձա տուն: Այդքանով էլ ավարտվեց իմ օրը:
Չորրորդ օրն էր`վերջինը, որ անցկացնելու էինք արդեն մեզ մտերիմ դարձած ընկերների հետ: Այդ օրը գնացինք Գառնի Գեղարդ: Բայց մինչ գնալը, տեղի ունեցավ կլոր սեղան-ամփոփում: Պատմեցինք մեր տպավություններից և, քանի որ արդեն ուշանում էինք, մի փոքր պարեցինք, երգեցինք և ճանապարհ ընկանք: Ողջ ճանապարհը ձյուն էր, սակայն լավ էր, որ Գառնու տաճարի մոտ ընդամենը անձրև էր և, չնայած, որ մի փոքր թրջվեցինք, բայց մի լավ հիացանք այնտեղի տեսարանով և ևս մեկ անգամ տեսանք Գառնու տաճարը: Մի քիչ նկարվելուց հետո էլի վերադարձանք ավտոբուս և շարունակեցինք մեր ճանապարհը դեպի Գեղարդ: Հասանք, իսկ այնտեղ ձյուն էր… մի լավ ման եկանք, անգամ ձնագնդի խաղացինք, մաքուր ջրից խմեցինք, արտասանեցինք և որոշեցինք սնվել: Կերանք թթու լավաշ, որը գնեցինք այնտեղից: Ժամանակը թռավ, թվում էր, թե շատ կարճ տևեց, սակայն իրականում արդեն ժամը չորսն էր: Հոգնած, բայց գոհ վերադարձանք տուն և այսպես էլ ամփոփեցինք մեր օրը:
Ջանիկյան Արթենի 